Grieksch kerkvader, leerling van Chrysostomus. Hij leefde omstreeks 430 als abt van Ancyra, daarna als kluizenaar.
Zijn geschriften zijn zeer verscheiden van vorm. Het zijn 400 korte uitspraken, verhandelingen, een gesprek en een brief.
Wat den inhoud aangaat zijn de geschriften alle van ascetischen aard. Slechts twee geschriften zijn dogmatisch van karakter, een tegen de Nestorianen en een over Melchizedek.
Marcus Eremita was een mystiek man met diepen levensernst. Hij had voorliefde voor het monnikenwezen, maar onderschatte de gevaren van het monnikendom niet (zelfverheffing en eigengerechtigheid).
Op dogmatisch terrein was de Bijbel en niet de speculatie zijn bron. Dat hij reformatorische inzichten gehad heeft (zoo o.a.
Flacius) is niet juist. De evangelische leer der genade zat bij hem vastgekoppeld aan de Catholieke leer van de verdienstelijkheid der goede werken.
