Kir verschilt niet van het Hebreeuwsche woord ’ir, stad. Kir-Moab van Jes. 15 : 1 is dezelfde stad als Kir-Heres van Jes. 16 : 11 en Jer. 48 : 31 en 36 en heet Kir-Hasereth in Jes. 16 : 7 en 2 Kon. 3 : 25.
In Jes. 16 : 7 heeft de Leidsche Vertaling zelfs KirHeres en niet gelijk de Staten-Vertaling KirHasereth. Ar Moab (Deut. 2 : 18; Num. 21 : 15) was de oude hoofdstad aan den Zuidelijken oever van den Arnon; Kir-Moab, was de oude hoofdvesting, tegenwoordig onder den naam el-Kerak de eenige plaats van beteekenis, gelegen in het midden van het land opeensteilen heuvel, met over de twintigduizend inwoners.
Het heeft een zeer belangrijke geschiedenis. Aan de verbonden koningen Joram en Josaphat bood deze stad wederstand en werd verwoest (2 Kon. 3 : 25).
In den Targum draagt de stad den naam Kerakka de Moab, d.i. Burcht van Moab en is gelegen tusschen diepe en smalle dalen, ongeveer op 25 kilometer van de plaats alwaar de wadi Kerak in de Doode Zee uitstroomt.
De stad is omgeven door dikke muren met zware torens bezet, maar slecht onderhouden. Een geweldig en tamelijk goed onderhouden kasteel uit de dagen der kruistochten getuigt van de strategische beteekenis die gehecht werd aan de ligging van Kir-Moab.
De omgeving is tengevolge van waterrijke bronnen zeer vruchtbaar. In de zesde eeuw was deze stad de zetel van een bisschop.
In 556 woonde haar bisschop Demetrius een concilie bij gehouden te Jeruzalem.
Ook in den tijd der kruistochten zetelde hier, slechts voor korten tijd, een bisschop.
In de Grieksche kerk bestaat thans nog de titel van bisschop van Petra, waarmede Kerak wordt bedoeld; de bisschop woont echter te Jeruzalem. Kir-Moab beheerschte den handelsweg van Egypte naar Arabië en Syrië.
Met groote moeite heeft Saladin de stad veroverd op Rainold van Chatillon. Voor den oorlog was het een zetel van de Turksche regeering, die er een vrij aanzienlijk garnizoen had gelegerd.
De tarwe hier verbouwd wordt door kooplieden opgekocht, per zeilboot over de Doode Zee naar Jericho vervoerd en dan verder op naar het binnenland. Van el-Kerak kan men een geweldig uitzicht genieten, ’t Ligt 1026 M. boven zee.
Voor zich heeft men de Doode Zee met het schiereiland Lisan; daarover heen kan men onderscheiden ên-Dschidi, daarachter Noordwaarts Bethlehem en zelfs de torens bij Jeruzalem op den Olijfberg. Een vierde ongeveer van de inwoners der stad zijn Christenen.
De nabijheid van den weg en lijn naar Mekka bevorderen den handel van de gastvrije inwoners, die veel handel drijven met de Bedoeïenen van de woestijn en in gebruiken, taal en kleeding veel met dezen overeenkomen.
