De daarbij plaats vindende eerbewijzen bestonden in het wasschen der voeten (Gen. 18 : 4; 24 : 32; Richt. 19 : 21 ; 1 Sam. 25 : 41 ; Luc. 7 : 44), het voorzetten van spijzen (Gen. 18 : 4; Richt. 19 : 21), waarbij men ook de dieren niet vergat (Gen. 24 : 32), wederzijdsche geschenken (1 Kon. 10 : 13; 1 Sam. 9:7; 1 Kon. 14 : 3; 2 Kon. 5 : 5, 15), ook wel ten deele in berooken en besprengen van den baard. Bij aanzienlijken moet het bezoek vooraf aangediend worden.
Men komt, door zijn bedienden begeleid, met veel staatsie aanrijden. De besprenging en berooking des baards op het einde van het bezoek, is een hoffelijke aanwijzing, dat de huisheer het bezoek wenscht geëindigd te zien.
Vrouwen laten zich bij hare bezoeken een mand met kleederen nadragen, om zich gedurende het bezoek te verkleeden. Bezoeken bij kranken zijn een plicht van broederlijke liefde (Job 2 : 11; Matth. 25 : 36, 43; Jac. 1 : 27).De Heiland noemt in de geschiedenis van de zalving in het huis van Simon drie dingen, welke een gastheer gewoon was aan zijn gasten te doen: 1. water geven om de voeten te wasschen, 2. het drukken van een kus op het voorhoofd, 3. de zalving van het hoofd met reukolie.
