is de naam van die bepaalde soort beeldspraak, die een uitgewerkt verhaal geeft, waarvan alle trekken moeten worden overgebracht. De allegorie staat naast de gewone vergelijking, die bedoelt twee dingen of twee handelingen ter verduidelijking naast elkaar te stellen en naast de gelijkenis, die ook wel een min of meer uitgewerkt verhaal geeft, doch waarvan alleen de hoofdzaak of (gewoonlijk) de hoofdhandeling mag worden overgebracht.
Een gelijkenis, waarin dieren of planten handelend en sprekend optreden, noemt men fabel. In de Schrift vinden we allegorieën vooral in het Evangelie van Johannes.
In Joh. 15 b.v. wil Jezus iets uitdrukken door al de trekken van het beeld: den wijnstok, den landman, de rank, de vrucht, het snoeien, het blijven in den wijnstok, het wegwerpen, het verdorren. Zoo ook Joh. 10 :1—16.
Maar wie op een dergelijke wijze een gelijkenis gaat verklaren, zondigt door allegoriseeren
