is het Hebreeuwsche woord voor Heer, en een naam die in het Oude Testament zeer veel ter aanduiding van het Goddelijk Wezen wordt gebezigd. Feitelijk heeft deze , naam dezelfde beteekenis als Baal en Moloch, maar ter onderscheiding van de afgoden der Heidenen noemde Israël den waren God Adonai.
Het is de naam die uitdrukt dat God in den meest absoluten zin des woords regeert en van alle dingen in hemel en op aarde Heere en Meester is. Het is de souvereiniteitsnaam van het Opperwezen.
Met dien naam noemde de slaaf zijn meester, en zoo noemde Israël zijn God omdat het zich zijn eigendom wist en zich geheel en al aan dien God onderworpen gevoelde.De naam Adonai wordt in het Oude Testament altoos vertaald door Heere in onderscheiding van HEERE dat de vertaling van den Jehovah-naam is. In het Nieuwe Testament wordt deze naam den Christus gegeven als Heere Jezus.
De Joden waren zeer vreesachtig den Jehovahnaam uit te spreken, en zij meenden dan de zonde tegen het derde gebod te doen. Als zij het Oude Testament lazen dan spraken zij den naam Adonai uit daar waar de naam Jehovah stond. Daar komt het vandaan, dat in den Hebreeuwschen Bijbel de naam Jehovah met de vocalen van Adonai is aangeduid. Het schijnt dat deze bijgeloovige vreesachtigheid dateert van na de Babylonische ballingschap. De Talmud zegt: „Wie dezen naam (Jehovah) in zijn vier letters uitspreekt, heeft geen deel in de toekomende wereld.”
