wiens naam een afkorting (hypocoristicon) kan zijn van Lucius of Lucianus, wordt in het N.T. slechts enkele malen bij name genoemd. Bepaald bij ons ingeleid wordt hij nooit.
Col. 4 : 14 brengt Paulus de groeten van L. over aan de kerk te Colosse, hij moet daar dus bekend zijn geweest. Dat L. Colosse heeft bezocht, schrijft de apostel niet. Wel noemt hij L. een geliefde geneesheer, waardoor we niet alleen L.’ beroep kennen maar ook weten, dat hij nauw met Paulus verbonden was. Ook in de brief aan Philemon wordt L. genoemd, vs 24. Deze brief is gelijk met die naar Colosse uit Rome verzonden. L. was dus bij Paulus tijdens diens eerste gevangenschap te Rome. Maar ook gedurende de tweede blijkens 2 Tim. 4 : 11.Een heel ander beeld rijst voor ons op, wanneer we de sinds het laatste deel der 2e eeuw onweersproken heersende overlevering aanvaarden, dat ons 3e evangelie en ook het boek der Handelingen door L., Paulus’ medewerker, zijn geschreven. Dan leren we L. kennen uit zijn geschriften, maar we horen ook van zijn daden. In Hand. komen een aantal stukken voor, waar de schrijver blijkens het gebruikte wij (de z.g. wijstukken), gebeurtenissen beschrijft, die hij zelf heeft meegemaakt, Hand. 16 : 10—17; 20 : 5—21 : 18; 27 : 1—28 : 16. Dat betekent, dat de schrijver, L., op de 2e zendingsreis te Troas bij Paulus kwam en met hem naar Philippi trok. Daar bleef L. waarschijnlijk en toen de apostel op de reis weer te Philippi kwam, trok L. met hem mee naar Palestina. Gedurende Paulus’ proces zal L. daar zijn gebleven, waarna hij vermoedelijk met of kort na de apostel naar Rome reisde. Dit verhaal laat zich volkomen verenigen met de gegevens uit de brieven en leert, dat L. een ijverig medewerker van Paulus is geweest. Volgens oude berichten, waartegen weinig steekhoudends is in te brengen, was L. afkomstig uit Antiochië in Syrië. Hij was een heidenchristen. Van zijn dood is ons niets bekend.
