Bijbelse encyclopedie

Prof. dr. F.W. Grosheide (1950)

Gepubliceerd op 17-04-2025

GETUIGENIS

betekenis & definitie

Bij de rechtspleging behoorde onder de bewijsmiddelen in de eerste plaats het getuigenis en wel door tenminste twee, Num. 35 : 30; Deut. 19 : 15; Matt. 18 : 16. De uitspraak van één getuige was in geen geval ter veroordeling voldoende, Num. 35 : 30; Deut. 17 : 6; 19 : 15.

Het was niet geoorloofd te weigeren g. af te leggen omtrent een zaak, waarvan men iets wist, Lev. 5 : 1, en evenmin, als getuige opgetreden, iets te verzwijgen, Spr. 29 : 24. De rechters waren verplicht de waarheid, van hetgeen door de getuigen verzekerd werd, te onderzoeken en op hem, die een vals g. had afgelegd, dezelfde straf toe te passen, die hij daardoor over zijn medemens had gebracht, Deut. 19 : 18—21. Het negende gebod veroordeelt streng en verbiedt het vals g. geven; desondanks kwam het wel voor, als in de geschiedenis van Naboth blijkt, 1 Kon. 21. Aan de voltrekking van een doodvonnis namen in de eerste plaats de getuigen deel, Deut. 17 : 7; Hand. 7 : 38, 59.

< >