„Oliepers”, naam van de plaats, waar de Heer Jezus vertoefde in de nacht, in welke Hij verraden werd. Het is ook mogelijk, dat het woord betekent „pers van het teken”.
Er was een pers, waarnaar de omgeving werd genoemd. Indien het een oliepers was, dan kan het een grot geweest zijn, omdat holen wegens hun koelte bij voorkeur voor het persen van olijven worden gebruikt. Volgens Joh. 18 : 1 was er een hof of tuin aan de voet van de Olijfberg. Daar is, ten N. van de drie wegen welke over de Olijfberg leiden, een grot 17 m lang, 9 m breed, die mogelijk een hol voor een olijfpers is geweest, die thans getoond wordt als de plaats, waar de Heiland in zware strijd was en Zijn zweet als druppelen bloeds (Luc. 22 : 44). In de nabijheid van de grot zou dan de plaats zijn van de gevangenneming; daarbij gaat men uit van de gedachte dat Judas de grot kende (Joh. 18 : 2). Buitendien ligt deze plaats aan de weg naar Bethanië; hier kwam dus Jezus elke dag langs en het is heel goed denkbaar, dat Hij hier met de discipelen rustte om met hen alleen te zijn. Voor een verblijf in de nacht was zulk een grot ook aanlokkelijk. Als Jezus uitging de vijand tegemoet, Joh. 18 : 4, was het knooppunt van de verschillende wegen (uit Jeruzalem en over de Olijfberg) zeker de meest geschikte plaats, om Zijn vervolgers alle zoeken te besparen. Meer terzijde lag natuurlijk de plaats van het bidden van Christus, waartoe Hij zich met drie discipelen afzonderde (Matt. 26 : 37; Marc. 14 : 33; Luc. 22 : 41). De Franciscanen hebben ten Z. van de drie Olijfbergwegen een tuin met 8 oude olijfbomen; volgens hen zijn deze oude bomen getuige geweest van het lijden van Christus. Vroeger heeft men echter wel andere plaatsen in de nabijheid aangewezen.
