eigenlijk de landstreken aan de overzijde van een rivier of een dal. Het gebergte A. waarvan de Nebo, Deut. 32 : 49, de hoogten van Pisga, Deut. 34 : 1, en van Peor, Num. 23 : 28, de meest bekende toppen zijn, is de steile rand van de hoogvlakte van Moab, tot aan de Wadi Kefren bij Abel Sittim.
Dit gebergte werd A. („aan de overzijde”) genoemd door een bevolking die woonde ten W. van de Jordaan. Jeremia ziet van N. naar Z. de Libanon, Basan en A., Jer. 22 : 20; in de St.Vert. „veren”. Op het A.gebergte hadden de Israëlieten halteplaatsen, voor zij de Amorieten versloegen, Num. 21 : 10—20, en zij zich legerden in de vlakke velden van Moab, Num. 33 : 47—49. Op één der toppen van dit gebergte had Mozes vóór zijn dood het uitzicht over het Beloofde Land, Num. 27 : 12, Deut. 32 : 49.
