Wat is de betekenis van ZWERVEN?

zwerven - Werkwoord 1. doelloos of nomadisch heen en weer reizen ♢ Hij zwierf jaren door de woestijn. Verwante begrippen dolen, dwalen, ronddolen, ronddwalen, rondreizen, rondtrekken, trekken, waren

zwerven - onregelmatig werkwoord uitspraak: zwer-ven 1. rondtrekken zonder vaste verblijfplaats ♢ in de zomer zwerven we door Frankrijk 1. overal zwierven kleren [overal lagen ze] On...

(vervoeging?), (hist.) handelen in Indiaanse slaven. ( ) deeze Man, genaamd Philippe Ie Croix, van Barbados gekomen, begaf zich tot het zwerven, om met de Indiaanen te handelen, waartoe hy een verdrag met een Bootsman van een daar liggend Schip had gemaakt, om samen te gaan ( ) (Hartsinck 1770: 274; oudste vindpl.).

v., swerv(j)e, swurf, swurven; swalkje, swab(ber)je, (om)doarmje, (om)sweve, omswindelje; aan het —, op ’e swerf, sweef.

...

(zwierf, heeft gezworven), 1. her en der trekken, zich nu hierdan daarheen begeven ; omdolen : de Israëheten zwierven 40 jaren in de woestijn; hij heeft lang op zee gezworven ; — een zwervend leven leiden, zonder vaste woonplaats zijn ; — doelloos rondlopen : sommige ouders laten hun kinderen maar op straat...

zwierf, h. gezworven (omdolen, ronddolen, -trekken): in vreemde landen, op zee zwerven; zwervende honden; zwervende volken, nomaden; een zwervend leven leiden, zonder vaste woonplaats.

('zwervәn) (zwierf, heeft gezworven) 1. zonder vaste woonplaats omdolen: -de volken; in vreemde landen, op zee -. Syn. →: dolen. 2. doelloos rondlopen: -de benden. 3. vertoeven, blijven: waar heb je deze nacht gezworven? 4. luidruchtig vrolijk langs de straat lopen. 5. op onbepaalde tijd en in onbepaalde richting trekken: -de vogels.

(zwierf, heeft gezworven), 1. her en der trekken, dolen: hij heeft lang op zee gezworven; een zwervend leven leiden, zonder vaste woonplaats zijn; doelloos rondlopen: sommige ouders laten hun kinderen maar op de straat —; (fig.) van blik, de gedachten enz.; 2. op onbestemde plaatsen vertoeven: waar heb je vannacht gezworven?, waar ben je zo...