Wat is de betekenis van zemelen?

(16e eeuw) (inf.) talmen; zeuren, zaniken. Vgl. Duits: semmeln. • zemêln = langzaam, slepend, temend praten; ook NBrab. Kil. semelen (ww.), semelachtigh, en: semeler; Oostfr. sämeln = langzaam handelen, spreken, treuzelen; Neders. semmeln, semmelke, semmelije, van: sümen (Gron. zumen, in: verzumen = verzuimen), Nederl. sammel...

zemelen - Werkwoord 1. (inerg) zeuren, langdurig doorpraten over iets dat van weinig belang is ♢ Er werd eindeloos gezemeld en gezeverd. zemelen - Zelfstandignaamwoord 1. (voeding) de met de zaadhuiden vergroeide vruchtwanden en kiemen, die vrij komen bij het tot meel m...

Restprodukt van gebuilde volkoren meel.

schil, buitenste lagen en kiemen van graanvruchten (zie graan). Zij zijn als natuurlijk bestanddeel van volkorenbrood voor de menselijke voeding van groot belang, maar worden meestal slechts als zeer voedzaam voeder aan huisdieren gegeven,

buitenste lagen (vruchtwand, zaadhuid) van de graankorrel. Bij de bereiding van „bloem” wordt ook de buitenste laag (aleuronlaag) van de meelkern verwijderd. Deze bevat veel eiwitten en B-vitamines.

de vliesjes van de graan- en rijstkorrels, welke juist het waardevolle vitamine B1 (aneurine) bevatten, waardoor bruinbrood zoveel beter is dan wittebrood.

Afvalproduct van de maalderij, bestemd voor veevoeder.

...

(zemelde, heeft gezemeld), (gemeenz.) zemelknopen, vervelend kleingeestig zijn ; zeuren, zaniken.