Wat is de betekenis van Zelfstandigheid?

zelfstandigheid - Zelfstandignaamwoord 1. het zelfstandig zijn Woordherkomst afgeleid van zelfstandig met het achtervoegsel -heid Verwante begrippen autonomie, onafhankelijkheid

zelfstandigheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: zelf-stan-dig-heid 1. niet afhankelijk zijn van anderen ♢ de autonomie van deze kinderen is groot Zelfstandig naamwoord: zelf-stan-dig-heid de zelfstandigheid...

Een kind wordt vanzelf zelfstandig. Elk kind heeft de drang om uit zichzelf dingen te gaan ondernemen. Ouders bepalen in hoeverre een kind die drang kan uitleven. Een kind wordt pas zelfstandig als hij de kans krijgt om zelf steeds iets nieuws te mogen doen wat hij nog moet leren. Blijven ouders alles voor een kind doen, dan wordt een kind niet zel...

v. (-heden), 1. het bestaan op zichzelf; (recht) dat wat iets tot de bedoelde zaak maakt; de eigenschappen van de zaak waarop het volgens de bedoeling van de partijen aankomt; 2. onafhankelijkheid: zijn — bewaren; 3. entiteit.

s., selsstannigens.

v. (...heden), 1. het zelfstandigzijn, bestaan op zichzelf; — (rechtst.) dat wat iets tot de bedoelde zaak maakt: dwaling maakt een overeenkomst nietig, indien zij plaats heeft omtrent de zelfstandigheid der zaak (art. 1358 B.W.), de eigenschappen der zaak, waarop het volgens de bedoeling der partijen aankomt; 2. (van pers.) het staan...

v., in bet. 2 en 3 zelfstandigheden (1 onafhankelijkheid; 2 bestanddeel b.v. van artsenijen, samenstellend bestanddeel van iets; 3 elk voorwerp op zich zelf): 1. de zelfstandigheid van een volk, van een land; zelfstandigheid van karakter; 2. een mengsel, bestaande uit verschillende zelfstandigheden; 3. zelfst. nw. zijn namen van zelfstandigheden.

verworven vermogen van den mens, om als regel zijn werkzaamheden op eigen gezag en met eigen middelen te doen.

wat (in tegenstelling met het ➝ accident) van nature op zich zelf dient te bestaan en niet in iets anders. Het feitelijk op zich zelf bestaan behoort niet tot het wezen eener z.: Christus’ menschelijke natuur is een z., die bestaat krachtens zijn goddelijke persoonlijkheid. De z. heeft een tweevoudige functie: ze is oorzaak en blijvende drage...

v.(...heden) I. Eig. het zelfstandig zijn: de van een volk; zijn bewaren, verliezen; van karakter, van wil. II. Metn. 1. Algm. wat zelfstandig is: wat voor ...heden bevat dat mengsel! 2. Wijsb. wat op zichzelf bestaat en niet in een ander: een mens, een tafel is een -. Syn. substantie. Tgst. bijkomstigheid.

substantie, een in zich zelf bestaand ding; of ook wel de kern of het hoofdbestanddeel, het beste van een zaak. Volgens Despinoza is substantie datgene, wat oorzaak is van zich zelf, wat het bestaan er van in zich sluit. Door de verschillende groote philosophen en hunne scholen wordt aan het substantiebegrip een zeer uiteenloopende waarde toegekend...

ZELFSTANDIGHEID, v. (...heden), onafhankelijkheid; het op zichzelf staan, wat op zichzelf bestaat; bewerkte stof; samenstellend bestanddeel van iets; (geneesk.) bestanddeel van artsenijen.

Zelfstandigheid (substantia) is datgene, wat op en voor zich zelf werkelijk bestaat en de drager is van de eigenschappen, welke wij daarin waarnemen. Daar wij echter niets anders dan de eigenschappen der dingen kunnen opmerken, is het voor ons onmogelijk, tot de kennis der zelfstandigheid door te dringen. Daarom hebben sommige wijsgeeren de zelfsta...