Wat is de betekenis van ZELFSTANDIGHEID?

zelfstandigheid - Zelfstandignaamwoord 1. het zelfstandig zijn Woordherkomst afgeleid van zelfstandig met het achtervoegsel -heid Verwante begrippen autonomie, onafhankelijkheid

zelfstandigheid - zelfstandig naamwoord uitspraak: zelf-stan-dig-heid 1. niet afhankelijk zijn van anderen ♢ de autonomie van deze kinderen is groot Zelfstandig naamwoord: zelf-stan-dig-heid de zelfstandigheid...

Een kind wordt vanzelf zelfstandig. Elk kind heeft de drang om uit zichzelf dingen te gaan ondernemen. Ouders bepalen in hoeverre een kind die drang kan uitleven. Een kind wordt pas zelfstandig als hij de kans krijgt om zelf steeds iets nieuws te mogen doen wat hij nog moet leren. Blijven ouders alles voor een kind doen, dan wordt een kind niet zel...

s., selsstannigens.

...

v. (...heden), 1. het zelfstandigzijn, bestaan op zichzelf; — (rechtst.) dat wat iets tot de bedoelde zaak maakt: dwaling maakt een overeenkomst nietig, indien zij plaats heeft omtrent de zelfstandigheid der zaak (art. 1358 B.W.), de eigenschappen der zaak, waarop het volgens de bedoeling der partijen aankomt; 2. (van pers.) het staan...

v., in bet. 2 en 3 zelfstandigheden (1 onafhankelijkheid; 2 bestanddeel b.v. van artsenijen, samenstellend bestanddeel van iets; 3 elk voorwerp op zich zelf): 1. de zelfstandigheid van een volk, van een land; zelfstandigheid van karakter; 2. een mengsel, bestaande uit verschillende zelfstandigheden; 3. zelfst. nw. zijn namen van zelfstandigheden.

verworven vermogen van den mens, om als regel zijn werkzaamheden op eigen gezag en met eigen middelen te doen.

wat (in tegenstelling met het ➝ accident) van nature op zich zelf dient te bestaan en niet in iets anders. Het feitelijk op zich zelf bestaan behoort niet tot het wezen eener z.: Christus’ menschelijke natuur is een z., die bestaat krachtens zijn goddelijke persoonlijkheid. De z. heeft een tweevoudige functie: ze is oorzaak en blijvende drage...