Wat is de betekenis van windbuil?

windbuil - Zelfstandignaamwoord 1. een opschepper ♢ Ga toch weg, windbuil! Woordherkomst samenstelling van wind en buil

snoever, pocher; leeghoofd. Volgens Van Dale sedert 1679 en afkomstig uit het Hoogduitse Windbeutel (roomsoes, losbol). Maar ’t was windtbuil, en de grootste zot van ’t landt. (Lukas Rotgans, Boerekermis, 1708) ... hij, de windbuil, de beunhaas, de opgeblazen snotneus... (Jan de Hartog, Gods Geuzen, 1947-1949)

grootprater, windbol.

m. (-en), grootspreker, snoever, pochhans.

m. windbuilen (snoever).

('wind) v. (-en) grootspreker, snoever, windmaker.

m. (-en), grootspreker, snoever, opschepper.

...

WINDBUIL, m. (-en), windmaker, grootspreker, snoever, pochhans; ...BUILEN, v. mv. netelzucht; ...BUIS, v. (...zen), zakpijp, deel van een orgel; ...BUKS, v. (-en), buks of geweer waarvan de lading door samengeperste lucht voortgedreven wordt; ...DOORN, ...DOREN, m. (-s), (geneesk.) kwaadaardige beeneter; chronische ontsteking van het beendermer...