Wat is de betekenis van Wijk?

Onderdeel van een gemeente waarin een bepaalde vorm van bodemgebruik of bebouwing overheerst. Bijvoorbeeld: industriegebied, woongebied met hoogbouw of laagbouw. Een wijk bestaat uit één of meerdere buurten.

wijk - Zelfstandignaamwoord 1. een bewoond deel van een stad of een gemeente 2. een watergang wijk - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van wijken ♢ Ik wijk 2. gebiedende wijs van wijken ♢ wijk! 3. (bij inversie) tweede perso...

Onderdeel van een gemeente en cluster van één of meerder buurten, dat op basis van historische dan wel stedenbouwkundige kenmerken homogeen is afgebakend. Toelichting Een wijk bestaat uit één of meerdere buurten. Zie ook: Buurt

In een groter restaurant een aantal tafels die onder één bedieningsfunctionaris (Chef de rang) vallen (ook: Rang, Rayon).

wijk - zelfstandig naamwoord 1. gedeelte van een stad of plaats ♢ de wijk waarin Victoria woont, heet Oud-Zuid 1. een krantenwijk [de straten waarin iemand de krant bezorgt] 2....

zie residentieel.

Kanaal in een veengebied gegraven voor de afvoer van de turf tijdens de hoge vervening. De parallel lopende w. doorsnijden het gebied op onderlinge afstanden van 170 200 m en monden in een hoofdwijk of hoofddiep uit, hetwelk op het Ned. waterwegennet aansluit. Na de vervening zijn de w. blijven bestaan; zij dienen voorn. voor de afvoer van aardappe...

1. s., wyk, buorren; (van een venter, arts, controleur, enz.), krite. 2. s.; de — nemen, de wyk spylje.

...