Wat is de betekenis van WEIGEREN?

weigeren - Werkwoord 1. (ov) niet voldoen aan een verzoek of opdracht ♢ Zij weigerden om dat te doen.

weigeren - regelmatig werkwoord uitspraak: wei-ge-ren 1. er nee op zeggen ♢ doe je het? nee, ik weiger 1. de machine weigert [hij doet het niet] 2. het doet nie...

1. Van een slag of een snit: met opzet niet nemen. 2. Van een transfer: niet het verplichte (meestal opvolgende) bod doen. Zie ook: ophouden; transferweigering

- voorrang weigeren, geen voorrang verlenen.

In enkele toep., als galt. (ter vert. van fr. refuser): een betrekking weigeren e.d., voor een betrekking bedanken; - voorrang weigeren, geen voorrang verlenen (vgl. fr. refuser la priorité). Hij heeft die betrekking geweigerd, Keurig Ndl. 1973, 390. Voorrang weigeren, zware overtreding! Op een autowega...

v., wegerje, (ôf)kitse, ôfslaen, it forsizze; (zich onttrekken), ûntstean; (van spijs en drank), der gjin bek, mûle op sette (wolle).

...

weigerde, h. geweigerd (1 niet willen; niet toestaan of inwilligen; afslaan, afwijzend beschikken op; afwijzen; 2 niet doen, wat men er van verwacht; van geweren: ketsen; van instrumenten enz.: niet aanslaan): 1 een verzoek weigeren; 2 het geweer weigerde; die pianotoets weigert.

('weigərən) (weigerde, heeft geweigerd) 1. niet toestaan : een verzoek –. Syn. →: afslaan. 2. niet willen doen : de eed –; – te betalen. 3. niet in ontvangst willen nemen : goederen –. 4. afwijzen : alle voedsel –. 5. niet werken, niet aanslaan : het geweer, de motor weigerde; die pianotoets weigert; bij &nda...