weefselspanning
spanning in plantaardige weefsels, doordat cellen rekbare, maar voldoende weerstand biedende celwanden hebben en vacuolen met verschillende concentraties; zorgt mede voor stevigheid bij kruidachtige planten, ➝ turgor.
G. Th. van Kempen (1974)
spanning in plantaardige weefsels, doordat cellen rekbare, maar voldoende weerstand biedende celwanden hebben en vacuolen met verschillende concentraties; zorgt mede voor stevigheid bij kruidachtige planten, ➝ turgor.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
Weefselspanning - De gespannen toestand, waarin een weefsel verkeert door het gehalte aan weefselvloeistof en bloed. In schier elk orgaan is de w. in hoofdzaak in het parenchym, d. w. z. de eigenlijke orgaancellen gelegen, de daartusschen gelegen weefsels, bloedvaten, enz. nemen er een veel geringer aandeel aan. Bij sterkere bloedvulling neemt de w...
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
v., (fysiologie) de gespannen toestand waarin een weefsel verkeert en die afhankelijk is van de hoeveelheid weefselvloeistof en bloed. In bijna elk orgaan ligt de weefselspanning voornamelijk in het parenchym, d.w.z. de eigenlijke orgaancellen; de daartussen gelegen weefsels, bloedvaten enz. nemen er een veel geringere plaats in. Bij sterkere bloed...
J. Kramer (1908)
ontstaat daardoor, dat de turgor niet in alle weefsels even groot is. Overal, waar in een orgaan een krachtige turgor heerscht, is deze het sterkst in het parenehym, terwijl de overige weefsels daaraan een zeer ondergeschikt aandeel nemen en zelfs door hunne mindere rekbaarheid het parenchym beletten zich vrij uit te zetten. Splijt men plantendeele...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: