volstaan - Werkwoord 1. absoluut: voldoende zijn ♢ Een korte opmerking daarover volstaat. 2. (inerg): besluiten dat iets voldoende moet zijn ♢ Er is volstaan met een korte opmerking. volstaan - Werkwoord 1. vol staan volstaan...

volstaan - onregelmatig werkwoord uitspraak: vol-staan 1. je daartoe beperken ♢ ik volsta met een korte toespraak 2. voldoende zijn ♢ alleen een boterham met kaas volstaat niet Onrege...

(volstond, heeft volstaan), 1. voldoende zijn: dat volstaat; 2. met iets volstaan, zich beperken tot; met iets kunnen volstaan, niet meer behoeven te doen dan.

v., folstean.

(volstond, heeft volstaan), 1. (vero.) volharden ; 2. voldoende zijn : dat volstaat : zo één volstaat voor twee ; 3. met iets volstaan, zich beperken tot, niet meer doen dan ; — met iets kunnen volstaan, niet meer behoeven te doen dan. [Niet of nauwelijks als samenst. te beschouwen is vol staan...

volstond, h. volstaan (voldoen; voldoende zijn): met deze verklaring kunt gij volstaan.

VOLSTAAN - (volstond, heeft volstaan), voldoen: dat kan volstaan, dat is voldoende; (zeew.) de volle werking van den wind ondervinden (van een zeil).