Wat is de betekenis van Volbrengen?

volbrengen - Werkwoord 1. (ov) geheel uitvoeren ♢ Hij volbracht daarmee een waar meesterwerk. Woordherkomst samenstelling van vol en brengen Synoniemen tot stand brengen

volbrengen - onregelmatig werkwoord uitspraak: vol-bren-gen 1. helemaal uitvoeren ♢ hij heeft zijn taak volbracht Onregelmatig werkwoord: vol-bren-gen ik volbreng jij/u volbrengt...

Het is volbracht, de laatste woorden van Jezus aan het kruis; (in ruimere toepassing) het is gedaan, het is gebeurd; uitspraak na beëindiging van een zware inspanning. De bijbeltekst komt uit Johannes 19:30 en betekent eigenlijk: ‘Dat wat voorspeld is, is vervuld’. Het zijn de laatste woorden van Jezus direct voor zijn dood aan het kruis, door hem...

(volbracht, heeft volbracht), 1. tot het eind toe uitvoeren: een taak volbrengen; 2. ten uitvoer brengen: een opdracht volbrengen.

v., folbringe.

(volbracht, heeft volbracht), 1. ten einde toe uit voeren, voleindigen, inz. met het bijbegrip dat het iets moeilijks of gewichtigs is : een reis, een taak volbrengen ; — het is volbracht, laatste der kruiswoorden van Jezus (Joh. 19 : 30); 2. ten uitvoer brengen : een bevel, een opdracht volbrengen.

onr. w.w., volbracht, h. volbracht (voleindigen, ten einde brengen): het is volbracht, een (verheven) taak is afgewerkt.

(vol'brengən) (volbracht, heeft volbracht) 1. ten einde toe brengen : een taak –; het is volbracht, een verheven taak is afgewerkt. →: dagwerk. Syn. →: afdoen. 2. uitvoeren : een bevel –. Syn. nakomen.

VOLBRENGEN - (volbracht, heeft volbracht), voleindigen, uitvoeren, inz. met het bijbegrip van wat moeilijk, gewichtig is: het is volbracht. VOLBRENGING, v. het volbrengen, tenuitvoerlegging.

zie Afdoen, zie Nakomen, zie Bewerken, zie Betrachten, zie Eindigen.