Wat is de betekenis van voege?

voege - Zelfstandignaamwoord datief van voeg, archaïsch|archaïsche vorm die in enkele staande uitdrukking voorkomt

in voege (van kracht). De nieuwe service is sinds januari in voege.

- in voege komen/treden/raken, van kracht worden, in werking treden. Volgens een nieuw KB van minister van Consumentenzaken Jef Tavernier, dat begin 2003 in voege treedt, zullen alle grote kermisattracties bij elke nieuwe opstelling moeten gecontroleerd worden. - GvA, 27-11-2002. - in voege zijn, van kracht zijn, geldig zijn, in gebr...

In de verb. in voege, verbonden met versch. ww., als gall., ter vert. van fr. en vogue. - In voege brengen, tot stand brengen, in gebruik nemen, doen functioneren, in zwang brengen enz.. Alwaar de driekleur van onze gestichte jeugdgroep ... aan de ... Voorzitter van het onlangs in voege gebracht museum, zal overhandigd worden,...

in dier voege, op dié manier.

v., 1. wijs, schikking, orde : in dier (of dezer) voege, zodanig, aldus; in voege dat, zodat; 2. (Zuidn.) vogue, zwang.

v. (wijze, trant, manier): in dier voege.

('voegə) v. wijze, manier, alleen in uitdrukkingen : in dezer, dier dat, zodanig dat; in dat, zodat.

v./m., wijs, schikking, orde: in dier (of dezer) -, zodanig, aldus.