Wat is de betekenis van vin?

Vehicle Identification Number

vin - Zelfstandignaamwoord 1. (zoötomie) uitstekend lichaamsdeel van vissen en andere aquatische dieren die zij gebruiken voor de voortbeweging ♢ Een vis heeft zowel gepaarde als ongepaarde vinnen. 2. een zwemvin, gebruikt bij het snorkelen en duiken, onderdeel van een snorkeluitrusting en d...

barst In deze betekenis in 1906 voor het eerst opgenomen in een Bargoense woordenlijst, De Boeventaal van Köster Henke. Als voorbeeldzin geeft hij onder meer: ‘Daar studeert er een, hoe hij ’t best een vin in een ruit kan zetten’ (‘... hoe hij een barst in een ruit kan aanbrengen’). In 1907 bezocht de journalist Jan Feith samen met een reche...

vin - zelfstandig naamwoord 1. elk van de platte ledematen waarmee vissen zwemmen ♢ de vis gebruikt zijn vinnen om zich te verplaatsen 1. geen vin verroeren [je helemaal niet bewegen] Zelfstandig...

(F) Letterlijk vertaald: Wijn.

schoep; visseorgaan; wijn

1. waaiervormig orgaan waarmee vissen zich voortbewegen; 2. blaasworm; zie lintwormen.

Alle betekenissen van het woord vin kunnen worden verklaard uit ’t grondbegrip: stekel, iets dat puntig en scherp is. Wij kennen het woord in de eerste plaats voor het bewegingsorgaan van de vis, daarna ook voor: vleugel en dan voor: ledematen, lichaam. Het Engelse fin betekent: hand. Tip me your fin is: geef me de vijf. Bekend is de zegswijz...

Het Franse woord voor wijn.

orgaan bij vissen, zorgt voor stabiliteit, stilstaan in het water, remmen en keren.

m -> Vincent (Eng.).

(Barg.) barst

een voor een aantal (huid) afwijkingen gebruikte volksbenaming; zie onder andere blaasworm (cysticercus) en steenpuist (bloedvin, furunkel).

wijn; vin blanc, witte wijn; vin doux, most; les grands vins, de fijnste wijnsoorten; vin nouveau, jonge wijn: petit vin, ordinair wijntje; vin du cru, landwijn; vin d'honneur, erewijn; vin du pays, landwijn; entre deux vins, lichtelijk aangeschoten; avoir le vin gai (mauvais, triste), een vrolijke (kwade, zwaarmoedige) dronk over zich hebben;...

s., fin.

v. (-nen), 1. karakteristiek orgaan der vissen, ten dele te vergelijken met de ledematen van andere gewervelde dieren en onderscheiden in gepaarde en ongepaarde ; in hoofdzaak dienen de ongepaarde om de stand van het lichaam in het water en de richting der beweging te bepalen, de gepaarde zijn vooral bewegingsorganen : de vinnen zijn soms contra...

? = visne, zie 2. volo.

barst. Een vin in een ruit zetten, een barst erin maken.

v. vinnen, vinnetje (1 zwemwiek; 2 blaasworm; 3 roodpuntige puist): 1. de vinnen van de baars zijn rood; zegsw. geen vin verroeren, geen lid of vinger bewegen; er is geen vin te zien, het is pikdonker; 2. de vin is een ontwikkelingsstadium van lintwormen; 3. ..., waar een bloedvin smartelijk pleegt te steken.

➝ Vinnen.