Wat is de betekenis van verdoven?

verdoven - Werkwoord 1. (ov) (medisch) de pijnprikkel onderdrukken, bijvoorbeeld door het toedienen van een medicijn ♢ Hij verdoofde de huid plaatselijk voordat hij aan de kleine ingreep begon. Woordherkomst Afgeleid van doven met het voorvoegsel ver-

verdoven - regelmatig werkwoord uitspraak: ver-do-ven 1. gevoelloos maken ♢ de tandarts verdooft je eerst, voordat hij de kies trekt 1. verdovende middelen [waardoor pijn, verdriet of angst minder...

v., fordôvje; -d middel, fordôversguod (it).

...

(verdoofde, heeft en is verdoofd). I. overg., 1. doof maken, het gehoor benemen: de muziek verdoofde mijn oren ; hij verdooft mij door dat geraas; (bijb.) men verdooft mij van zijn roem, zoveel verhaalt men mij er van ; — 2. het geluid van iets verloren doen gaan, overstemmen: het gejuich verdoofde de stem van de reden...

verdoofde, h. (1), i. (2) verdoofd (doof of dof, min of meer gevoelloos 1 maken, 2 worden): 1 dat verdooft het geluid, het licht; verdovende middelen; de dokter zal de pijn verdoven, stillen; 2 door de val geheel verdoofd; zijn ijver zal wel wat verdoven, verflauwen.

(vər'do:vən) (verdoofde, verdoofd) I. (heeft) 1. doof maken : een geweldige knal kan –. 2. (als) doof maken : hij verdooft mij door zijn geraas. 3. min of meer gevoelloos maken : door de koude verdoofd. 4. stillen : de dokter zal de pijn –. II. (is) 1. doof worden : door een val verdoofd. 2. verminderen : het vuur verdooft. 3. ve...

(verdoofde, heeft en is verdoofd), min of meer gevoelloos maken, hetzij plaatselijk, of bedwelmen in het algemeen: verdovende middelen; ook fig.; gevoelloos worden: van koude verdoofd, verkleumd, verstijfd; verflauwen, verminderen: zijn ijver verdoofde.

...