Wat is de betekenis van Verbloemen?

verbloemen - Werkwoord 1. (ov) een onplezierig feit verbergen met schone schijn ♢ Het akkoord kan de verdeeldheid in de partij niet verbloemen. ♢ Hij verbloemde niet langer teleurgesteld te zijn. Woordherkomst Afgeleid van bloem met het voo...

Verbloemen, mooier doen voorkomen dan het is; verdoezelen met mooie woorden, verbergen. Met bloem in verbloemen ‘met bloemen bedekken’ wordt ‘stijlbloem’ bedoeld, dus een versiersel in iemands taalgebruik. Mogelijk is de bijbelvertaling van Luther de uiteindelijke herkomst van verbloemd en heeft, analoog daaraan, verbloemen in de latere figuurlijke...

v., forblomje, -blomme.

...

(verbloemde, heeft verbloemd), iets (onaangenaams, lelijks) onder een schone schijn verbergen, het bewimpelen, vergoelijken : iemands gedrag, de waarheid verbloemen : een verbloemde of verbloemende term.

verbloemde, h. verbloemd (eig. iets verbergen onder de bloemen, waarmee men het bestrooit; inz. fig. bewimpelen, een mooi aanzien geven, vergoelijken): de toedracht der zaak verbloemen; een misslag verbloemen, de waarheid verbloemen, bewimpelen.

('bloemən) (verbloemde, heeft verbloemd) onder een mooie schijn verbergen, vergoelijken : een misslag, de toedracht der zaak –. Syn. →: bedekken.

iets niet zoo slecht of leelijk voorstellen, als het in werkelijkheid is. Letterlijk: met bloemen overdekken, zoodat het leelijke niet gezien wordt, ja zelfs een aangenaam uiterlijk verkrijgt; bijv. de waarheid verbloemen (nl. een waarheid, die ons minder aangenaam is).

(verbloemde, heeft verbloemd), anders voorstellen dan het is: hij sprak zonder iets te verbloemen; m.n. iets niet ronduit noemen of zeggen; om gevoeligheden te sparen: iets voor iemand verbloemen.