Wat is de betekenis van vagevuur?

vagevuur - Zelfstandignaamwoord 1. (religie) een plaats waar de zielen van gestorven personen gereinigd worden ♢ Toen hij kwam te overlijden, ging zijn ziel naar het vagevuur. Woordherkomst Samenstelling van vagen (zuiveren; een ablautvorm naast vegen) en vuur, dit als weergav...

vagevuur - zelfstandig naamwoord uitspraak: va-ge-vuur 1. plaats waar mensen komen die nog niet naar de hemel kunnen ♢ de katholieken geloven in een vagevuur 1. het vagevuur zit drie voet boven de grond, in de broekzak van de pasto...

(Lat. purgatorium), in de katholieke leer de toestand van loutering in het hiernamaals, waarbij de zielen van de afgestorvenen, die in Gods genade staan, maar de staat van reinheid op het ogenblik van de dood nog niet bereikt hebben, voorbereid worden op de hemelse staat. De gedachte van een loutering komt al in de dialoog ‘Gorgias’ van...

volgens de rooms-katholieke leer een toestand van loutering na de dood. De mens kan slechts wanneer hij al zijn schulden tegenover God heeft geboet, het hemelse geluk deelachtig worden.

In bijna ons gehele taalgebied gebruikt men het werkwoord vegen, dat eigenlijk betekent: mooimaken en vandaar: reinigen, zuiveren, schoonmaken. Alleen in het Westvlaams en Zeeuws zegt men niet vegen, maar vagen. In de schrijftaal gebruikt men nu nog het oorspronkelijk dialectische: wegvagen en verder is in de algemene taal het woord vagevuur doorge...

de plaats, waar de zielen der rechtvaardigen haar zondestraffen moeten uitboeten, voordat ze tot de → zalige aanschouwing Gods in den hemel kunnen worden toegelaten. Zij blijven daar totdat zij haar zondestraffen geheel hebben uitgeboet of door de hulp van anderen worden verlost.

sien vaevuur.

is volgens het concilie van Trente de plaats, waar de zielen der rechtvaardigen die nog slechts tijdelijke straffen moeten uitboeten in het hiernamaals, gezuiverd worden om tot de gelukzalige Godschouwing te worden toegelaten. Het bestaan van zulk een zuivering is een vastgesteld geloofspunt evenals de mogelijkheid, dat die gestorvenen door de leve...

s.n., faeijefjûr (it).