Wat is de betekenis van UITKOKEN?

uitkoken - Wordt gebruikt voor het procédé dat wordt toegepast om alle micro-organismen uit te roeien.

Van (vloeibare) spijzen, van water (in een ketel e.d.): door te lang koken vervliegen; droog koken; - met objectsverwisseling ook van een waterketel. Charlot kloeg, en begon te zagen dat heur soep zou uitkoken ... . Ze kon niet meer stilstaan van ongeduld, TIMMERMANS 1966, 197. Opm.: In de standaardt. wel in de bet.: door koken ontdoen van...

een van de eenvoudigste methoden van sterilisatie (zie aldaar).

v., útkoaitsje, -kokje, -siede.

(kookte uit, heeft en is uitgekookt), 1. bij het koken uitlopen: het ei is uitgekookt; 2. door koken verdreven worden uit, resp. afzonderen uit: het uitgekookte vet; 3. door koken ontdoen van hetgeen er in zit: benen, vet, vlees uitkoken, het merg, de vetdelen, de kracht er van door koken afzonderen; — door koken zuiveren...

kookte uit, h. (1, 2), i. (3) uitgekookt (door koken 1 verwijderen, 2 reinigen; 3 kokende het sap verliezen): 1. vet uitkoken; 2. soepvlees uitkoken; linnengoed uitkoken; 3. het vlees kookt helemaal uit.

(scheik.) is het verwijderen van een gas of van een zeer vluchtige vloeistof uit een minder vluchtige vloeistof door verhitten. De bewerking kan zeer versneld worden door een indifferent gas (c.q. lucht) door de vloeistof heen te laten borrelen. De theorie leert, dat dit op hetzelfde neerkomt als u. in een vacuum.

('uit) (kookte uit, uitgekookt) I. (heeft) 1. door koken verwijderen : vet (uit vlees) -. 2. door koken reinigen : (een ketel) linnengoed -. II. (is) kokend uitlopen : het ei kookt uit.

Uitkoken is het verwijderen van een gas uit een oplossing, door die oplossing eenigen tijd te koken. Deze bewerking berust op de eigenschap van alle gassen, die geen verbinding aangaan met het oplosmiddel, om bij hoogere temperatuur minder op te lossen en bij kookhitte in het geheel niet.