Wat is de betekenis van tuiten?

tuiten - Zelfstandignaamwoord 1. meervoud van het zelfstandig naamwoord tuit

tuiten - regelmatig werkwoord uitspraak: tui-ten 1. een vorm geven die spits toeloopt ♢ door haar lippen te tuiten vroeg ze om een kus 2. veel lawaai in de oren horen ♢ mijn oren tuitten, want i...

v., tútsje, toetsje.

(tuitte, heeft getuit), toeten; alleen nog in de uitdr. mijn oren tuiten, het ruist mij in de oren (tengevolge van het drukke spreken van iem.)

tuitte, heeft getuit; toeten: mijn oren tuiten van al die drukte, ruisen.

('tuiten) (tuitte, heeft getuit) [klnb.] 1. op de tuithoorn blazen. 2. ruisen : mijn oren van al die drukte.

...

Tuiten - (tuitte, heeft getuit), op de tuit (den horen) blazen, toeten; mijne ooren tuiten, het ruischt mij in de ooren. TUITING, v. het tuiten ; zeker geluid in de ooren.

...