Wat is de betekenis van troubadour?

...

(Fr.), m. (-s), Provencaalse minnezanger (in de middeleeuwen).

Een troubadour was een middeleeuwse dichter-zanger, vooral uit Zuid-Frankrijk, die liederen schreef en zong over liefde, heldendom en het leven aan het hof. Troubadours waren actief in de 11e tot 13e eeuw. Ze componeerden en zongen vaak in het Occitaans, een oude Zuid-Franse taal. Hun thema’s draaiden vaak om hoofse liefde (een edele, vaak on...

troubadour - Zelfstandignaamwoord 1. (middeleeuwen), (cultuur), (muziek), (dichtkunst), (verouderd) een langs kastelen en vorstenhoven in het Zuid-Frankrijk van weleer, rondreizend kunstenaar, musicus, zanger van liederen en voordrager van gedichten, balladen e.d. ♢ Nog lang bleef het eigenaardige gezang van...

troubadour - zelfstandig naamwoord uitspraak: troe-ba-doer 1. rondtrekkende liedjeszanger ♢ deze troubadour zingt vooral Brabantse volksliedjes Zelfstandig naamwoord: troe-ba-doer de troubadour ...

Een troubadour is een hoofse dichter in Frankrijk tussen het einde van de 11e en het begin van de 14e eeuw; trok langs de hoven om gedichten en liederen ten gehore te brengen.

|Fr„ van Provençaals trobador = de vinder, van trobar = Fr. trouver, van VLat. tropare = tropen (verzen maken), zie troop] 1 Provençaals ME minnezanger; 2 liedjeszanger die zichzelf begeleidt.

minnezanger (gesch.); (rondtrekkende) liedjeszanger

Troubadour - Verwijst naar de stijl in de architectuur, decoratieve kunsten en schilderkunst in Frankrijk van het eind van de 18de tot het begin van de 19de eeuw. De stijl komt overeen met de neogotiek in Engeland en toont gotische vormen en ornamenten en een sentimentele en historiserende belangstelling voor Middeleeuwse onderwerpen, technieken en...