Wat is de betekenis van Toppunt?

2024-10-12
Prisma Groot Woordenboek Nederlands

Unieboek | Het Spectrum (2024)

2024-10-12
Nederlandstalige WikiWoordenboek

Wiktionary (2019)

toppunt

toppunt - Zelfstandignaamwoord 1. hoogste punt 2. (figuurlijk) hoogste punt 3. (wiskunde) hoogste punt van een functie (extreem) Woordherkomst samenstelling van top(werkwoord) en punt Synoniemen apogeum, hoogtepunt, summum Verwante begrippen volmaaktheid

2024-10-12
Muiswerk Educatief

Muiswerk Educatief (2017)

toppunt

toppunt - zelfstandig naamwoord uitspraak: top-punt 1. het uiterste, waarna niets meer volgt ♢ het toppunt was wel dat hij zijn gasten begon uit te schelden 1. dat is het toppunt! [dat is te gek, d...

2024-10-12
Zuid-afrikaans woordenboek

H.J. Terblanche - M.A., D. Litt

toppunt

hoogste punt; hoogtepunt; grens, uiterste.

2024-10-12
Frysk Wurdboek (Friesch woordenboek)

Fa. A.J. Osinga (1952)

Toppunt

s.n., top-, hichtepunt (it).

2024-10-12
Woordenboek Nederlands-Turks

Mehmet Kiriş (2024)

2024-10-12
Groot woordenboek der Nederlandse taal

Van Dale Uitgevers (1950)

Toppunt

o. (-en), 1. hoogste punt, bovenste uiteinde; kruin (van een berg); — (sterr.) culminatiepunt. 2.. hoogste punt waartoe men stijgen, waartoe men het brengen kan : op het toppunt van zijn roem ; het toppunt van eer, geluk, onbeschaamdheid; — (ellipt. zegsw.) dat is het toppunt! nl. van leugenachtigheid, onbeschaamdheid enz...

2024-10-12
Verklarend handwoordenboek der Nederlandse taal

M. J. Koenen's (1937)

toppunt

o. -en; hoogste punt; sterrenk. keerpunt, culminatiepunt: de toppunten van een gebergte, kruinen, spitsen; het toppunt van de driehoek; fig. het toppunt van geluk bereiken; op het toppunt van zijn roem; het hoogste toppunt is een pleonasme; dit is het toppunt, erger, slechter, onbeschaamder enz. kan het niet; het toppunt van onbeschaamdheid.

Wil je toegang tot alle 13 resultaten?

Ja, ik word vriend van Ensie!
2024-10-12
Modern Woordenboek

Jozef Verschueren (1930)

toppunt

('top) o. (-en) I. Eig. hoogste punt nl. 1. bovenste uitsteeksel: de -en van een gebergte. 2. hoogste punt aan het hemelgewelf, kulminatiepunt : het van een hemellichaam. Tgst. voetpunt. II. Metf. het hoogste, het verste, waartoe men het brengen kan : het van roem; het van zijn wensen bereiken; het hoogste-; dat is het-, het ergste, onbes...