Wat is de betekenis van Toorn?

Toorn verwijst naar intense woede, boosheid of razernij en gaat vaak gepaard met een gevoel van machteloosheid of frustratie. Het is een gevoel van extreme verontwaardiging of woede, vaak veroorzaakt door een situatie die als onrechtvaardig, beledigend of onaanvaardbaar wordt beschouwd.

toorn - Zelfstandignaamwoord 1. woede, gram ♢ Men vreze de toorn van God.

toorn - zelfstandig naamwoord 1. grote boosheid ♢ de keizer ontstak in toorn Zelfstandig naamwoord: toorn de toorn Synoniemen razernij, woede

toorn - Een vrij krachtige emotionele uiting van afkeuring of vijandigheid, die zich manifesteert in lichamelijke reacties, voornamelijk grimassen en lichaamshoudingen die kenmerkend zijn voor een actief autonoom zenuwstelsel.

woede, wrewel, boosheid.

s., lilkens, grime, mâllens, nidigens, grammoedigens; hevige —, razenens, forwoedendheit, forwoestens.

...

m. gmv., gramschap, driftvervoering, boosheid : in toom geraken, ontsteken, opvliegen; de toorn van iemand opwekken ; buiten zichzelf van toorn zijn ; — (zegsw.) laat de zon niet ondergaan over uw toom (vgl. Ephez. 4 : 26), blijf niet te lang boos.

m.; woede, gramschap, drift: in toorn geraken, ontsteken; buiten zich zelf zijn van toorn; laat de zon niet ondergaan over uw toorn, laat uw ergernis kort duren.