Wat is de betekenis van terecht?

(1989) (stud.) gepast, volgens voorschrift, in orde. Vgl. onterecht*. • Goed in het pak, een terechte das... (Kees van der Pijl: Esprit de Corps. 1989)

terecht - Bijvoeglijk naamwoord 1. gegrond op een juist oordeel, dat wat het goede is ♢ Het was een heel terechte opmerking. terecht - Bijwoord 1. teruggevonden. ♢ Gelukkig is mijn telefoon weer terecht. 2. op terechte wijze ...

terecht - bijvoeglijk naamwoord, bijwoord uitspraak: te-recht 1. waar een goede reden voor is ♢ deze straf is terecht, want je was erg stout 1. teruggevonden ♢ het verdwaalde kind is weer terec...

Terecht - gepast, volgens voorschrift, in orde. Vgl. onterecht. Goed in het pak, een terechte das en dan geen abstract gelul over verantwoordelijkheid. - Kees van der Pijl, Esprit de Corps (1989) ​

adv.; (van plaats), toplak, tolanne; (in orde), torjochte, yn oarder, foarinoar; (met recht), mei rjocht en reden.

...

bw., 1. op de goede, juiste plaats: ben ik hier terecht bij Dr. AJ; 2. gevonden, teruggevonden: haar gouden horloge is gelukkig terecht; 3. op de rechte of juiste manier, in de rechte of goede toestand, in orde, behoorlijk, zoals het moet: wees nu kalm, alles is terecht; 4. met recht, met reden, met juistheid: terecht be...

bw.: dit bijw. vormt scheidbaar samengest. w.w. met o.a. de bet. van a) in orde, op de rechte plaats, b) voor het gerecht; de leden van onbep. wijs en volt. deelw. worden aaneengeschreven, b.v. terechtbrengen, ik heb terechtgebracht enz.

bw. op de rechte plaats, in orde: alles komt -. Opm. Terecht vormt met werkwoorden scheidbare samenstellingen: terechtschikken, schikte terecht, heeft terechtgeschikt.