Wat is de betekenis van terechtstellen?

terechtstellen - Werkwoord 1. (ov) (juridisch) het beëindigen van een mensenleven op gerechtelijk bevel ♢ Vroeg in de ochtend werd hij terechtgesteld. Woordherkomst samenstelling van te (voorzetsel), recht (zelfstandig naamwoord) en stellen (werkwoord) Verwan...

Ter dood brengen; een doodvonnis voltrekken; vermoorden. Misleidende term want dit veronderstelt dat de daad wordt uitgevoerd op grond van een vonnis. Niet altijd gaat er een eerlijk proces aan vooraf. Denken we maar aan de terechtstelling van joden door de nazi’s. Een misdadiger kan ook door bendeleden op een parking terechtgesteld worden. Een syn...

(stelde terecht, heeft terechtgesteld), (iem.) de doodstraf doen ondergaan: hij werd vanmorgen terechtgesteld.

lett. terecht doen staan, dus voor een gerecht brengen. In deze betekenis nog wel gebruikt in het militaire strafproces. Meestal betekent T. echter in het spraakgebruik: tenuitvoerleggen van een veroordeling tot de doodstraf*.

stelde terecht, h. terechtgesteld (voor den rechter roepen; de straf inz. de doodstraf voltrekken).

(stelde terecht, heeft terechtgesteld) 1. voor een rechtbank als beschuldigde doen verschijnen. 2. de (dood)straf voltrekken aan: iemand -.

(stelde terecht, heeft terechtgesteld), (iemand) de doodstraf doen ondergaan.

...

Terechtstellen - (stelde terecht, heeft terechtgesteld), voor eene rechtbank doen verschijnen; eene straf (aan iem.) voltrekken. TERECHTSTELLING, v. (-en), voltrekking der straf.