Stuwing
v. (-en), 1. duwende voortbeweging: nauw had de buffel de stuwing overwonnen die alle stof beheerst, of hij keerde terug; 2. het stuwen (in de bet. 2); 3. belemmering van de natuurlijke afvloeiing van een stromende vloeistof, waardoor opeenhoping ontstaat; — (geneesk.) stuwing van bloed, toestand waarin de hoeveelheid bloed in...