Wat is de betekenis van stuwing?

v. (-en), 1. duwende voortbeweging: nauw had de buffel de stuwing overwonnen die alle stof beheerst, of hij keerde terug; 2. het stuwen (in de bet. 2); 3. belemmering van de natuurlijke afvloeiing van een stromende vloeistof, waardoor opeenhoping ontstaat; — (geneesk.) stuwing van bloed, toestand waarin de hoeveelheid bloed in...

Belemmering van de natuurlijke afvloeiing van een stromende vloeistof, waardoor opeenhoping ontstaat. Dit woord wordt vooral gebruikt bij bloed en melk. ‘Stuwing van bloed’ betekent dat ergens in het lichaam zich een grotere hoeveelheid bloed ophoopt dan normaal het geval is. Zo kan de lever gestuwd raken door een slecht werkend hart en de nier doo...

vertraging en verzwaring van de bloedsomloop in een bepaald gebied.

treedt op als de aanvoer van een vloeistof niet en de afvoer wel belemmerd is. Bloedstuwing: bij niet goed functioneren van het hart wordt het bloed onvoldoende uit de aderen opgenomen en doorgepompt. Lymfestuwing: afvoerende lymfevaten zijn gescheurd of verstopt. Bloed- of lymfestuwing leidt tot oedeemvorming.

opwelling, voortdrywing.

door vernauwing of anderszins afklemming van de aders teweeggebrachte overmaat van bloed in een lichaamsdeel.

van bloed, toestand, waarbij in enkele organen te grote hoeveelheid bloed aanwezig is. Berust op belemmering van de bloedsomloop, vaak door slechte hartwerking. Kan benauwdheid, hoest, oedeem e.a. veroorzaken.

of stuwage noemt men de plaatsing der lading in een schip; de kapitein is hiervoor verantwoordelijk, ook al laat hij de desbetreffende werkzaamheden en het toezicht er op aan anderen over (art. 343 W.v.K.; art. 4 schepenwet). Voor de stuwing van bijzondere goederen zijn soms van overheidswege nadere voorschriften gegeven. Bij de stuwing moet rekeni...

opeenpakking van goederen in het scheepsruim.