Wat is de betekenis van stoken?

stoken - Werkwoord 1. (ov) brandstof aan het vuur toevoegen ♢ Hij stookt voornamelijk zware olie. 2. (inerg) trachten onrust of onenigheid te veroorzaken ♢ De oppositie zit natuurlijk weer heerlijk te stoken. 3. distilleren Verwante begrippen...

stoken - regelmatig werkwoord uitspraak: sto-ken 1. laten branden ♢ op het strand hebben ze een groot vuur gestookt 1. veel moeten stoken [de verwarming veel moeten laten branden] ...

Stoken is het bakken van klei.

is de benaming, die men bezigt voor het verwarmen van de bloembollenbewaarplaats. De temp., waarbij de bollen in de zomer bewaard worden, is van het allergrootste belang voor de kwaliteit van de bloemen en de ontwikkeling van het latere gewas. Ook kan door de bollen bij bepaalde temp. te bewaren het optreden van ziekten voorkomen of beperkt worden...

v., stoke.

...

(stookte, heeft gestookt), (overg.), 1. (gew.) door een duwende beweging op een bepaalde plaats of op zijn plaats brengen ; duwen, steken, stoppen; 2. zijn tanden stoken, die met een puntig voorwerp van spijsresten zuiveren ; verg. Tandenstoker; 3. door porren of woelen met een pook of ander gereedschap aanwakkeren, t.w. een vuur; opstoken : het vu...

stookte, h. gestookt (1 vuur aanleggen; vuur aanhouden; verbranden om een lokaal te verwarmen, drijfkracht voor machines te ontwikkelen; 2 stokende bereiden; branden, distilleren; 3 zuiveren): 1. stook je al? hout stoken, turf stoken, een kachel stoken; zegsw. (het vuurtje van de) twist stoken; hij doet niets dan stoken; 2. likeur stoken; 3. met ee...

en oorblazen, d.w.z. door arglistig kwaadspreken en overbrengen van iemands uitlatingen tweedracht zaaien tusschen nabestaanden en vrienden en het wederzijdsch vertrouwen ondermijnen, is in strijd met de liefde; en zelfs ook met de rechtvaardigheid, omdat men daardoor den medemensch raakt in zijn vriendschapsbetrekkingen, die terecht onder de hoogs...