Wiktionary (2019)
stereo - Zelfstandignaamwoord 1. (elektronica) stereofonie 2. (elektronica) stereo-installatie 3. (wiskunde) stereometrie stereo - Bijvoeglijk naamwoord 1. (elektronica) (van geluid) over twee sporen of kanalen. ♢ Het geluid was stereo en van goede kwaliteit. Woordherkomst...
Muiswerk Educatief (2017)
stereo - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: ste-rie-o 1. geluid dat over twee sporen is opgenomen ♢ de meeste plaatopnamen zijn stereo 1. installatie waarop stereogeluid kan worden afgespeeld ♢ h...
dr. P.J. van Swigchem en E.J. Slot (1990)
1. van muziek of ander geluid: opgenomen en weergegeven langs twee kanalen zodat een ruimtelijk effect ontstaat. - stereofonisch. 2. zie: Stereofonie.
Uitgeversmaatschappij A. Manteau N.V. (1954)
1. Gr. voorvoegsel dat op ontlasting slaat. Stereobiline is de bruine kleurstof van de faeces (een ontledingsproduct van galkleurstof), vgl. urobiline. 2.Stere(o)-, Gr. voorvoegsel dat op ruimtelijkheid slaat.
Van Dale Uitgevers (1950)
van Gr. stereos, vast, massief. Als eerste lid in een aantal internationale wetenschappelijke en technische termen waarin het meestal de bet. heeft van ruimtelijk, ruimte.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
