Wat is de betekenis van steel?

...

m. (stelen), 1. stengel van een plant: deze plant heeft een lange steel; — gewoonlijk voor het deel waarmee een deel v.e. plant aan de stengel of tak verbonden is : een bloem op tengere steel; — (van een vrucht) de kersen van de stelen ontdoen ; — stelen, volksnaam voor raapzaad ; gerecht daaruit bereid : ik hou niet van stelen ;...

(17e eeuw) (inf.) mannelijk geslachtsorgaan. ‘Op zijn steel staan’ betekent: copuleren. Vgl. ‘op zijn elfde* vinger staan.’ • Steel beteekend eerst dat endje, daar aan de vrugten hangen: waar van, het steeltje is nog groen: het welk wanneer het van een grijsaard gesegt werd, soo heeft het een seer kragtige beteekenis. (...

steel - Zelfstandignaamwoord 1. staaf 2. staafvormig handvat (bijv. bij gereedschap) 3. (plantkunde) deel van een plant, waarmee een bloem of vrucht aan de stengel vastzit, bladsteel steel - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van stelen ♢ Ik steel 2. gebiedende...

steel - zelfstandig naamwoord 1. handvat in de vorm van een stok ♢ er moet een nieuwe steel aan de bezem 1. weten hoe de vork in de steel zit [hoe het ervoor staat] 2. deel v...

→ shaft

op zijn - staan, slanguitdr. voor ‘copuleren’. Steel is hier een metafoor voor het mannelijk lid (Albert Mol, ‘Zo’zijn, 1984: ‘Wij zijn de homosexuelen, wij hebben poep aan onze stelen’). Vgl. opzijn elfde vinger staan.

steel - Stelen van gereedschappen, zoals die van bijlen, hakmessen of hamers.

steel - mannelijk lid; eig. ‘stengel v. e. plant’ (vgl. de vrouwelijke pendant roos). Dees ted’re bloem, Tracht naar een steeltje, Eros’ L. 14 [18de e.]. Uw geheel gevoel-vermogen komt in werking, als gij den lieven steel in uw schutsluisje voelt kruipen, N. Kwakers Predikatie 8 [1829].