Wat is de betekenis van spring?

m. (-en), (scheepst.) 1. kabel die achteraan een schip wordt uitgebracht en op een ankerkabel of ketting gestoken om het schip dwars te trekken; sprenkel. 2. kabel of ketting die wordt uitgebracht in een richting tegen die van een meertouw of -ketting in, om het doorschieten van een schip te beletten.

Veer.

spring - Zelfstandignaamwoord 1. springtij, springvloed 2. tros die wordt uitgebracht in een richting tegen die van een landvast in, om het doorschieten van een schip te voorkomen spring - Werkwoord 1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van springen ♢ Ik spring 2. gebieden...

Spring - tros van de voorbolder naar achteren of van de achterbolder naar voren, om een schip correct te kunnen afmeren.

(de), (veroud.) periode voor, tijdens en na springtij gedurende welke ten behoeve van een waterwerk bij vloed water ingelaten kon worden. ( ) een spring van 8 à 9dagen heeft 16 à 18 waters ( ) (Teenstra 1835 I: 222). -Etym.: Oudste vindpl. plak. van 1721 (S&dS 341). Veroud. AN s. = springvloed.

sprong, afstand wat gespring word, daad van te spring, gespring, met sprong van een plek na volgende beweeg; jou met krag omhoog hef en weer neerkom; ontplof, (laat) bars; opborrel; breek (snaar).

I. springen [ook = stukgaan], op-, ontspringen, voortspruiten (uit from), opkomen [gewassen]; opschieten, verrijzen; veren; spring at, 1. springen naar; 2. toespringen op; spring away, wegspringen; spring back, terugspringen; spring down, naar beneden springen; spring from, ontspringen aan, voortkomen, -spruiten uit, afstammen van; where did you sp...

ankertouw.

m.; het springen, sprong: een hele spring.