Wat is de betekenis van SCHREEUWER?

(1910) (inf.) mond. • Zelfs de jongste op een na hield zijn schreeuwer dicht, toen hij in zijn tafelstoel bij moeder mocht zitten, die hem den telkens gapenden mond volstopte. (Groot Nederland. Volume 1. 1910) • Maar Oscarke, die zatgaweg op de koer van het stadhuis zijn schreeuwer had opengezet en de lappen op zijn kop gevoeld had, dier...

s., razer, skreauwer, (lûd)ropper.

SCHREEUWERD, m. (-s), 1. hij die schreeuwt; 2. straatventer : bij de schreeuwers kan men soms goedkoop terecht; 3. iem. die altijd een grote mond opzet: de schreeuwers in de vergadering; hij is een rechte schreeuwer, spreekt op hoge toon, zonder veel kennis van zaken, zonder degelijkheid ; — pochhans, snoever ; 4. kind dat ve...

m. schreeuwers (iem., die schreeuwt; inz. die gewoon is grote woorden te gebruiken; iem. met een grote mond): die schreeuwers in de vergaderingen, wat doen zij zelf?

('schre:wər) m. (-s; -tje). schreeuwerig bn. en bw. (-er, -st) voortdurend schreeuwend : een kind; met een -e stem; op een -e toon.

...

SCHREEUWERD, m. (-s), die gedurig schreeuwt of schreit: dat kind is toch zoo’n schreeuwer; ‘t is een klein schreeuwertje; mijne schreeuwertjes, mijne kinderen ; — iem. die met koopwaren vent en naam, prijs, hoedanigheid enz. langs de straat schreeuwt: bij de schreeuwers kan men soms goedkoop terecht; — (fig.) pochhans, snoe...

...