Wat is de betekenis van Schal?

schal - bal, kloot; eig. ‘schel, bel’, de benaming berust wrsch. op dezelfde voorstelling als in de Reinaert x, 1295 'die burse sonder naet. daer men de beiaert mede slaet’; vgl. ook klokkespel. Houdt u hant voer u scallen, X Goede Boerden (ed. VERWIJS) 17 [15de e.].

m., schallend geluid.

m. (geschal, schallend geluid).

m. [~ schel] krachtige, volle, enige tijd aanhoudende klank: de van de trompetten.

Schal - m. galm, toon, geluid.

Schal, m. gmv. galm, toon, geluid. *-BIJTER, m. (-s), soort kever.

fris. Coleus, testis.