Wat is de betekenis van Satire?

Satire is een literair of artistiek genre dat gebruik maakt van ironie, sarcasme, humor en overdrijving om sociale kwesties, politieke gebeurtenissen, of gedragingen op een spottende en soms scherpe manier te bekritiseren. Satire kan worden gevonden in de literatuur, in films, theater, cartoons en andere kunstvormen, en wordt vaak gebruikt als een...

Satire is een kunstvorm waarbij meestal op een humoristische manier maatschappijkritiek gegeven wordt. Dit kan geleverd worden via ironie, sarcasme, karikatuur, parodie en pastiche. Invloed op taal De jarenlange cabaret-traditie in Nederland heeft zijn invloed op de taal. Nog steeds worden er nieuwe, typische uitdrukkingen bedacht. Niet...

Satire is het spottend, maar treffend neerzetten van een persoon of situatie om te tonen dat er best wel vreemde dingen gebeuren in de wereld. De artistieke vorm waarin dit gegoten werd, was vroeger proza of poëzie, maar tegenwoordig zijn er tal van andere mogelijkheden. Het middeleeuwse hekel- of spotdicht wordt niet meer geschreven, maar het word...

De satire is een verhaal waarin - vaak op humoristische wijze - bestaande zaken (gebeurte­nissen, politieke opvattingen, sociale omstandigheden) worden bespot en aangevallen. De beroemdste satire uit de wereldliteratuur is Gulliver’s travels (1726) van Jonathan Swift, waarin door middel van de Lilliputters en de Reuzen de mens belachelijk wordt gem...

Satire is een theatervorm waarbij de spot wordt gedreven met actuele alledaagse gebeurtenissen en personen.

Wat is de oorsprong van het woord satire? a Het woord is afgeleid van de naam van de Griekse halfgod Satyr. Satyr stond niet alleen bekend om zijn lelijkheid, maar ook om zijn ondeugden. Zo was hij extreem wellustig en kwelziek. Deze laatste eigenschap van Satyr heeft geleid tot satire: in een satire worden dwaasheden op scherpe wijze aan de...

[Lat. satira, OLat. satura, van satura (lanx) = (schotel) met allerlei vruchten, mengelmoes, van satur = verzadigd, van satis = genoeg] (oorspr.: mengeldicht op wantoestanden); hekeldicht.

hekeldicht

satire - Artistiek middel waarmee menselijke dwaasheid en gebreken worden beschimpt, bespot en belachelijk gemaakt.

Satire - zie Satura.

spotschrift, hekeldicht of spotprent, waarin bestaande toestanden op geestige wijze, maar tegelijk scherp veroordelend aan de kaak worden gesteld; zie ook satyrspel.

Hekelend gedicht of prozawerk. In de Fr. literatuur vooral bij de liberaalgezinde, igde-eeuwse schrijvers, vaak in dienst van modernisme en vooruitgangsgeloof. Satiriek proza gaven W. de Jong Jz. en de gebroeders Halbertsma, hekeldicht o.a. J. G. v. Blom, H. G. v. d. Veen, P. J. Troelstra, Fr.nationalistische S. o.a. bij H. S. Sytstra en J. J....

hekelschrift, spotschrift

hekeldicht, hekelschrift, satire.

satire, hekelschrift, -dicht.

(<Fr.-Lat.), v. (-n), hekeldicht, hekelend geschrift; rede, afbeelding of andere uiting welke dient om een persoon of toestand in een bespottelijk daglicht te plaatsen.

(Fr., van Gr. saturos, satyr of satyrspel), hekelend gedicht of ander geschrift.

v. zie satyre.

v. satiren (Fr. [oorspr. Gr. Lat. misschien aldus genoemd, omdat de spelers in de hekelende blij spelen satermaskers droegen]: hekeling; spot- of hekeldicht): een vinnige satire.

b/d oude Rorn. oorspr. weinig samenhangend, later hekeldicht. S.~ dichters waren speciaal Ennius, Lucilius, Horatius en Juvenalis. Varro schreef satiren in proza.