Wat is de betekenis van ruilen?

ruilen - onregelmatig werkwoord uitspraak: rui-len 1. het een geven voor het ander ♢ hij ruilde mijn shirt voor het zijne Onregelmatig werkwoord: rui-len ik ruil jij/u ruilt ...

(ruilde, heeft geruild), (ook:) ruien. Mijn vogel is aan 't ruilen (in brief, 1967). - Etym.: Vgl. S kenki (‘tjintji’), bet. zowel ‘ruilen’ als ‘ruien’. -: zie ook milder.

v., roalje, ruilje; (handelen), rosse rosje, tyskje; — met, omstekke mei.

...

(ruilde, heeft geruild), 1. verwisselen, het ene voorwerp in de plaats van het andere geven of nemen: postzegels, knikkers ruilen; — (abs.) een ruil doen: willen we ruilen? — (zegsw.) bij ruilen moet er een huilen, de een is daarbij altijd beter af dan de ander; — (schaaksp.) een stuk van de tegenpartij nemen...

ruilde, h. geruild (1 in het alg. van zaken: in de plaats van andere geven of nemen; 2 van koopwaren: tegen andere waren geven of nemen, ruilhandel drijven; 3 staathuish. voortbrengselen van zijn arbeid uitwisselen tegen andere zaken, die men behoeft; 4 overdr. van een staat: verwisselen; 5 schaakspel: elkaar dezelfde stukken slaan): 1. postzegels,...

('ruilən) (ruilde, heeft geruild) 1. het ene in de plaats van het andere geven of nemen : postzegels, knikkers -; laat ons -; iets tegen, voor iets anders iets tegen, voor geld -; met iemand van plaats -; als twee -, moet er één huilen, als men ruilt, Is gewoonlijk een van beiden gefopt. Syn. → omruilen. 2. ruilhandel erin...

...

...