Van Dale Uitgevers (1950)
(rinkelde, h. gerinkeld), een hel klinkend gebroken geluid geven, inz. van metalen en glazen voorwerpen gezegd: de bel rinkelde weer; de rinkelende tamboerijn; de vorken en messen rinkelen; de rijksdaalders laten rinkelen; de glazen rinkelen op het buffet; hij rinkelde met zijn sleutels; de ruiten...
Muiswerk Educatief (2017)
rinkelen - regelmatig werkwoord uitspraak: rin-ke-len 1. opeenvolgende, heldere geluidjes maken ♢ de ruiten rinkelden toen Jip de deur dichtsmeet Regelmatig werkwoord: rin-ke-len ik rinkel ...
M. J. Koenen's (1937)
rinkelde, heeft gerinkeld; klankn. een hel klinkend geluid maken: de rijksdaalders rinkelden in zijn zak; rinkelen met zijn sleutels.
Jozef Verschueren (1930)
('rinkələn) (rinkelde, heeft gerinkeld) [klnb.] 1. Eig. een schelklinkend geluid maken; op een bekken -;-met de glazen bij een feestmaal; wij hoorden de glasscherven -. 2. Metf. veel praten en drukte maken.
Oosthoek's Uitgevers Mij. N.V (1916-1925)
(rinkelde, heeft gerinkeld), een hel klinkend gebroken geluid geven, m.n. van metalen of glazen voorwerpen gezegd: de bel rinkelde weer; (fig.) een show die de kassa’s doet rinkelen, volle zalen trekt.
J.H. van Dale (1898)
Rinkelen - (rinkelde, heeft gerinkeld), met rinkels spelen; — geraas, getier maken: aan eene deur rinkelen, een rinkelend, rammelend geluid maken (om binnengelaten te worden); — de glazen rinkelen van het dreunen, stooten tegen elkander met een helder klinkend geluid; — (gew.) bellen, schellen. RINKELING, v. het rinkelen, leven,...
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
