Rangregeling
v. (-en), 1. vaststelling van een bepaalde rangorde; 2. (rechtst.) elke door de rechter opgemaakte rangschikking, volgens welke de opbrengst van gerechtelijk verkochte goederen tussen de schuldeisers moet worden verdeeld: de rangregeling in het faillissement van H. is heden gedeponeerd ter griffie van de arrondissementsrechtbank te A.