punt
punt - zelfstandig naamwoord 1. bepaalde ruimte of punt in de ruimte ♢ dat huis ligt op een mooi punt 2. scherp uiteinde ♢ er zit een punt aan dit potlood 1. op het puntje van zi...
Nederlands woordenboek voor onderwijs
punt - zelfstandig naamwoord 1. bepaalde ruimte of punt in de ruimte ♢ dat huis ligt op een mooi punt 2. scherp uiteinde ♢ er zit een punt aan dit potlood 1. op het puntje van zi...
Woordenboek van het Kadaster.
Een punt is een geïdealiseerde voorstelling van een terreinelement waarvan de ligging in een coördinatenstelsel met één coördinatenpaar beschreven kan worden.
Jargon & Slang van Journalisten en zetters
Punt - in het twaalftallig typografisch maatsysteem de eenheid waarin de cicero (didotpunt) of pica (picapunt) is opgedeeld. Vooral gebruikt om het corps van de letters en de interlinies aan te geven. Dit boek is gedrukt in een 9½-punts letter met interlinie II, kortom: 9½ op II (9½/n).
Door Frits Conijn & R.M. van Poll (2003)
punt - Ander woord voor basispunt of pip. Wordt ook gebruikt om Ierse munt, de punt, mee aan te geven ter onderscheiding van het Britse pond.
Verklaringen van woorden die gebruikt worden in teksten over kunst.
Een punt is een stip.
Geschreven door Hans Heestermans (1977)
punt - 1°. Mann. geslachtsdeel (vgl. voor de reeks ‘spits toelopend, langwerpig voorwerp’ o.a. paal, pen, ram). Zie een citaat onder mond.2°. Tepel. Schuchter, maar al gauw begerig, betastte ze de roze, weerspannige puntjes van haar dubbelgangster ... Des te harder ze kneep en kneedde, des te zinderender werd het gevoel in haar...
De Oosthoek is een Nederlandse encyclopedie die in verschillende uitvoeringen is verschenen
m. (-en), 1. scherpe, prikkende spits: de van een speld, van een naald; aan een wapen: de van het zwaard; de — van een mes; 2. zoveel als op de punt van een mes liggen kan; 3. spits toelopend gedeelte (van een voorwerp): een stijf boord met scherpe punten; (zegsw.) ergens een aan kunnen zuigen, het niet kunnen verbeteren; ergens een —...
Geschreven door S. van Ameringen (1962)
1. achter de noot: verlengt die noot met de helft van zijn waarde; 2. boven of onder noot: staccato-speelwijze.
Nederlands woordenboek (7e druk)
I. PUNT o. (v. in bet. 2, 3, 5.) (-en), 1. stip, spikkel: sterren schijnen ons lichtende punten toe; naar punten laten tekenen; 2. v., leesteken ; — teken in de vorm van een stip aan het slot van een volzin, om aan te geven dat hij ten einde is en men bij het lezen de stem moet laten dalen: een punt te veel en een komma te weinig;...
Kleine Winkler Prins van A-Z
(meetk.), het gemeenschappelijke van twee elkaar snijdende lijnen, ook: het uiteinde van een lijn. Een punt is een dimensieloze grootheid. In de moderne meetkunde geeft men geen definitie van het begrip punt.
Nederlandse encyclopedie, uitgegeven van 1916-1925.
Punt. - Wanneer men van een ruimtelijk lichaam alle afmetingen voortdurend kleiner laat worden, nadert het tot een meetkundig begrip zonder uitgebreidheid, waaraan echter wel een plaats in de ruimte kan toegekend worden. Een punt is dus een limietbegrip. Men kan een punt ook opvatten als grens van een lijn, welke dan zelf als grens van een oppervla...
Groot woordenboek der Nederlandsche taal
Het begrip punt heeft 2 verschillende betekenissen: 1. punt - punt - Punt v, (-en), spits, uiteinde : de punt eener naald, van een degen; — (fig.) iem. voor de punt eischen, tot een tweegevecht uitdagen; — hij is meester op de punt, is meester op den degen; — de punt van een potlood, van eene sigaar, van den neus; loopen op de...
Nederlandse encyclopedie
Punt (Een) of stip plaatst men aan het einde van een volzin. — Een mathematisch punt heeft geéne afmetingen. Het is de grens eener lijn of de plaats waar 2 lijnen of eene lijn en een vlak elkander snijden. — Staat een punt naast eene muzieknoot, dan wordt deze daardoor met de helft van hare waarde verlengd.
Gerelateerde zoekopdrachten