Een punt is een geïdealiseerde voorstelling van een terreinelement waarvan de ligging in een coördinatenstelsel met één coördinatenpaar beschreven kan worden.
Punt - in het twaalftallig typografisch maatsysteem de eenheid waarin de cicero (didotpunt) of pica (picapunt) is opgedeeld. Vooral gebruikt om het corps van de letters en de interlinies aan te geven. Dit boek is gedrukt in een 9½-punts letter met interlinie II, kortom: 9½ op II (9½/n).
punt - Ander woord voor basispunt of pip. Wordt ook gebruikt om Ierse munt, de punt, mee aan te geven ter onderscheiding van het Britse pond.
punt - zelfstandig naamwoord 1. bepaalde ruimte of punt in de ruimte ♢ dat huis ligt op een mooi punt 2. scherp uiteinde ♢ er zit een punt aan dit potlood 1. op het puntje van zijn stoel zitten [heel goed opletten] 2. het ligt op het puntje van mijn tong
Punt. - Wanneer men van een ruimtelijk lichaam alle afmetingen voortdurend kleiner laat worden, nadert het tot een meetkundig begrip zonder uitgebreidheid, waaraan echter wel een plaats in de ruimte kan toegekend worden. Een punt is dus een limietbegrip. Men kan een punt ook opvatten als grens van een lijn, welke dan zelf als grens van een oppervlak wordt gedefinieerd. De plaats van een punt in de ruimte kan men aangeven door zijn 3 afstanden x, y, z tot 3 onderling loodrechte vlakken. In plaats...
Punt (Een) of stip plaatst men aan het einde van een volzin. — Een mathematisch punt heeft geéne afmetingen. Het is de grens eener lijn of de plaats waar 2 lijnen of eene lijn en een vlak elkander snijden. — Staat een punt naast eene muzieknoot, dan wordt deze daardoor met de helft van hare waarde verlengd.