Wat is de betekenis van POTENTIA?

ae, f. 1. (physiek) vermogen, kracht, krachten, solis, Verg., morbi, Ov.; overdr., werking, herbarum, Ov. 2. praegn., (geestelijk) vermogen, kracht. | (staatkundige) macht, invloed, aanzien; oppermacht, victorie, overmacht, Cic., rerum, opperheerschappij, Cic., singularis, alleenheerschappij, Nep.

geslachtelijk vermogen, sexuele potentie ; potentia coeundi, vermogen tot het volbrengen van de bijslaap; potentia generandi, vermogen tot het verwekken van nakomelingschap.

1. Aanleg, DE GROOT, DENKERS VAN ONZEN TIJD VU; BEYSENS, ONTOLOGIE 42; POTTERS I, 262, vatbaarheid, VAN HOOGSTRATEN I, 35; BEYSENS, NATUURPHILOSOPHIE 112. In potentia ad, In aanleg tot, BEYSENS, ONTOLOGIE 42, aangelegd op, BEYSENS, NATUUR PHILOSOPHTE 113. — [i]Potentia non potest definiri nisi per actum,[/i] s. THOMAS, COMM. IN...

vermogen. P. coeundi, het vermogen om den bijslaap uit te oefenen.

(Lat.), kracht, vermogen. P. coeundi (Lat.), het vermogen om den bijslaap uit te oefenen. P. concipiendi (Lat.), het vermogen om in zich op te nemen, d. i. om te worden bevrucht. P. generandi (Lat.), het vermogen om voort te brengen, d. i. te bevruchten; vgl. Impotentia. P. virilis (Lat., mannelijk), = P. coeundi.

(Lat.), kracht, vermogen. P. coeúnd i (Lat.), het vermogen om de bijslaap uit te oefenen. P. concipiéndi (Lat.), het vermogen om in zich op te nemen, d.i. om te worden bevrucht. P. generandi (Lat.), het vermogen om voort te brengen, d.i. te bevruchten; vgl. Impotentia. P. verillis (Lat., mannelijk), = P. coeundi.

Potentia - 1) stad in Picēnum, sedert 184 rom. kolonie.—2) stad in het Noorden van Lucania, aan de grens van Apulia.

oude naam van twee steden. Zie PoTKNZA.