Wat is de betekenis van Piel?

1) (19e eeuw) (inf.) mannelijk lid. Eigenlijk een gewestelijk woord voor pijl (tevens roepnaam voor een eend). Een variant is pieleman*. Zie ook: pielemuis*. 'Zijn piel parkeren' of 'pielen': neuken. Zie ook nog: de piel zijn. • piel, (gemeenz.) penis, mannelijke roede. (Van Dale. 1898) • Ten slotte vinden wij in eenige verdwaalde d...

Piel - scheldwoord voor een sul, een futloos iemand. Piel is een slangwoord voor het mannelijk geslachtsdeel, een dialectische uitspraak van het woord pijl. Vgl. lul. Benavente, grote zak, verschrikkelijke piel. . . - Kees van der Pijl, Esprit de Corps (1989) ​

futloos persoon; sul. Soms ook vertederend gebruikt. Piel is een slangterm voor het mannelijk geslachtsdeel, een dialectische uitspraak van het woord pijl.Kinderverkrachter, infantiele, impotente ouwe piel. (Robert Long, Beschaafde Tango, 1977) ‘Benavente, grote zak, verschrikkelijke piel’, riep hij voortdurend. (Kees van der Pijl, Esp...

zie pil.

de dupe. Slanguitdr. Pielheeft hier de bet. ‘mannelijk geslachtsdeel’ (een dialectische uitspraak van pijl).Vgl. de lui; de pisang; de sigaar.

zie zweer.

I. m. (-en), roepnaam voor de eend; — jonge eend: daar zwemt een eend met pielen; — (zegsw.) voor de pielekens zijn, naar de pieltjes gaan, verloren zijn, er bij zijn; — in de piel zijn, in een onaangename toestand verkeren. II. m. (-en), (gemeenz.) penis, mannelijke roede.

f. huid, vel; leder, leer; bont; schil (van vruchten); dar, o soltar, la piel, fam. om zeep gaan, sterven.

v. pielen (roepnaam der eend, jonge eend): een eend met pielen; piele, piele!