Wat is de betekenis van Opsporing?

Opsporing is het onderzoek in verband met strafbare feiten onder gezag van de officier van justitie met als doel het nemen van strafvorderlijke beslissingen. Opsporing is hier gedefinieerd overeenkomstig artikel 132a van het Wetboek van Strafvordering. De commissie-Van Traa (1994) sprak over opsporing als “het verzamelen, registreren en verwerken v...

opsporing - zelfstandig naamwoord uitspraak: op-spo-ring 1. het zoeken of vinden van een verdachte ♢ de politie besteedt veel tijd aan de opsporing van overvallers Zelfstandig naamwoord: op-spo-ring de opsporing...

s., opspoaring.

v. (-en), het opsporen.

De opsporing wordt al zeer gemakkelijk als het gezochte mineraal een dagzoom vertoont, d.w.z. als de afzetting de aardoppervlakte snijdt: de snijlijn met de oppervlakte heet dagzoom. Bij een ertsgang is de dagzoom vaak zichtbaar, doordat het bovenste gedeelte ervan veel vrije kwarts bevat zodat het als een rif boven de omgeving uitsteekt; ertsgange...

in het bijzonder van strafbare feiten, geschiedt door daartoe" door de wet aangewezen ambtenaren (Sv. artt. 127, 139-142; S. F 280, art. II, afd. 2), de zgn. opsporingsambtenaren*. In Big. geregeld door Sv. artt. 8 en 9.

v. (het opsporen).

v. (-en) het opsporen.

Opsporing - Met het opsporen van strafbare feiten, zijn, ieder voor zijn gebied en naar de onderscheidingen der wet, belast: 1) de veld- en boschwachters (zie ook artt. 19—21 Sv.) 2) de officieren en onderofficieren der maréchaussée 3) de directeuren en commissarissen van politie en de waterschouten 4) de burgemeesters of wie hen vervangen, doch al...