Wat is de betekenis van opgeblazen?

opgeblazen - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: op-ge-bla-zen 1. het bevat zoveel dat er niets bij kan ♢ na het eten had ik een opgeblazen gevoel 2. wie denkt dat hij beter is dan anderen ♢ wat ee...

opgeblazen - Het uit elkaar laten springen van gesteenten of massa's van andere harde materialen met behulp van explosieven.

adj., opset, grou, pûstich, blastich; (van gelaat), opdreaun, opdrachtig, poffich; — en lusteloos, mammoftich.

bn., 1. gezwollen: opgeblazen wangen; 2. (fig.) trots, hoogmoedig, verwaand: een opgeblazen gek; uiv opgeblazen waan.

bn. (1 opgezet, dik, met lucht opgevuld, 2 verwaand): 1. opgeblazen wangen; 2. fig. een opgeblazen mens. Opm. Als bn. dat een blijvende eigenschap uitdrukt: opgeblazen.

bn. en bw. I. ('op) 1. opgezet, dik: wangen; hij ziet er uit. 2. met lucht opgevuld: ballonnetjes. II. (gə'bla:zən) (-er, -st) zijn hovaardij op een overdreven manier uitend, blaaskakerig: een mens; frazes. Syn. ➝ fier.

bn. (-er, -st), 1. gezwollen: wangen; 2. (fig.) trots, hoogmoedig, verwaand: een opgeblazen gek.

Opgeblazen bn. gezwollen: hij ziet er opgeblazen uit van de verkoudheid; —, bn. bw. (-er, -st), (fig.) trotsch, hoogmoedig, verwaand: een opgeblazen gek. OPGEBLAZENHEID, v.

zie Hoogmoedig.

Opgeblazen, bn. en bijw. gezwollen; (fig.) trotsch, hoogmoedig, verwaand. *-HEID, v. gmv. *...GEBRUIKEN, bw. gel. alles gebruiken, niets overlaten, niets overhouden. *...GEHOOPT, bn. opeengestapeld, zamengepakt. *...GEIJEN, (B. *...GEIEN), bw. gel. (zeew.) de geitouwen van een zeil ophalen. *...GELD, o. geld dat men boven de waarde van eene mu...