ontstaan
ontstaan - Werkwoord 1. ergatief de verandering ondergaan van niet bestaan naar wel bestaan ♢ Over hoe het heelal is ontstaan, is nog een hoop te ontdekken. ♢ Die organisatie ontstond in de jaren veertig. ontstaan - Deelwoord 1. volt...
Wiktionary (2019)
ontstaan - Werkwoord 1. ergatief de verandering ondergaan van niet bestaan naar wel bestaan ♢ Over hoe het heelal is ontstaan, is nog een hoop te ontdekken. ♢ Die organisatie ontstond in de jaren veertig. ontstaan - Deelwoord 1. volt...
Muiswerk Educatief (2017)
ontstaan - onregelmatig werkwoord uitspraak: ont-staan 1. vorm, gestalte krijgen ♢ in deze streek is een natuurgebied ontstaan 1. er ontstond brand [het ging branden] Onregelmatig we...
Van Dale Uitgevers (1950)
I. (ontstond, heeft en is ontstaan). 1. (dicht.) wijken van —, ontwijken: schone nimf, ontsta mij niet (Staring). 2. het aanzijn krijgen, worden, zich vormen, voortkomen: giet men zwavelzuur op koolzure kalk, dan ontstaat er zwavelzure kalk, en het koolzuur wordt vrij; een kuil, door ’t rooien van een boom ontsta...
M. J. Koenen's (1937)
1 ontstond, i. ontstaan (1 een begin nemen, voortkomen uit; 2 in de steek laten; in deze bet. w.i.g.): 1 de rivier ontstaat op dat plateau, neemt haar oorsprong; een twist kan uit een nietigheid ontstaan; doen ontstaan; 2 schone nimf (Eenvoudigheid) ontsta mij niet; 2 zn. o.: het ontstaan der aarde.
Jozef Verschueren (1930)
(ont'sta:n) I. (ontstond, is ontstaan) 1. zijn oorsprong nemen : de rivier ontstaat uit die bron. 2. voortkomen : uit zuurstof en waterstof ontstaat water; een twist kan uit een nietigheid -. 3. W. g. in de steek laten : God ontsta haar niet. II. o. oorsprong : het van de wereld.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: