Wat is de betekenis van onpersoonlijk?

...

bn. bw., 1. geen persoon zijnde: een onpersoonlijk God. 2. geen eigen karakter hebbende; op zulk een wijze: deze schilder werkt onpersoonlijk. 3. niet op een bepaalde of een bekende persoon betrekking hebbende: deze opmerking is onpersoonlijk; bij het bespreken van misstanden valt het moeilijk onpersoonlijk te blijven. 4. (spra...

onpersoonlijk - Bijvoeglijk naamwoord 1. niet persoonlijk; niet benaderd wordende als een individu maar als één van een groep ♢ Iemand een noreply e-mail sturen is nog onpersoonlijker dan het sturen van een e-mail al is. ♢ Tijdens een ramp met veel slachtoffers moet...

onpersoonlijk - bijvoeglijk naamwoord uitspraak: on-per-soon-lijk 1. wat niet met een bepaalde persoon te maken heeft ♢ 'regenen' en 'sneeuwen' zijn onpersoonlijke werkwoorden 2. zonder eigen karakter ...

...

bn. (geen zelfbewust wezen zijnde; geen eigen aard hebbende of tonende): de Gr. goden zijn in ons oog onpersoonlijke wezens; een onpersoonlijk ww., dat alleen in de 3de ps. enkelv. en de onbepaalde wijs voorkomt: het regent.

(onpər'so:nlək) bn. en bw. 1. geen persoon zijnde : de goden der Grieken zijn voor ons -e wezens. 2. geen eigen aard hebbend : een schilder. 3.Taalk. alleen in de onbepaalde wijs en de derde persoon enkelvoud voorkomend : „het sneeuwt” komt van het werkwoord sneeuwen.

bn. en bw., 1. geen persoon zijnde; 2. geen eigen karakter hebbend: een onpersoonlijke smaak; 3. niet op een bepaalde of een bekende persoon betrekking hebbend: deze opmerking is onpersoonlijk.

geen op zich zelf staand wezen zijnde, geen eigen aard hebbende; onpersoonlijke werkwoorden: zulke die alleen in den 3en persoon kunnen worden gebruikt en dan in plaats van een persoonlijk voornaamwoord het voornaamwoord „het” voor zich nemen.