Wat is de betekenis van onderzoeksrechter?

...

m. (-s), (België) rechter van instructie.

rechter die onderzoeken leidt. rechter die in strafzaken het gerechtelijk onderzoek leidt. Voorbeelden: Het gerechtelijk onderzoek. Dit onderzoek wordt geleid door de onderzoeksrechter aan wie het dossier wordt toevertrouwd op vraag van de Procureur des Konings. Dit onderzoek is verplicht bij de zwaarste misdrijven. De onderzoeksrech...

onderzoeksrechter - Zelfstandignaamwoord 1. (juridisch) (beroep) rechter die in strafzaken het gerechtelijk vooronderzoek leidt ♢ schoonzoon van de Spaanse koning Juan Carlos is zaterdag in Palma de Mallorca verhoord door een onderzoeksrechter over een corruptieschandaal Woordherkomst...

onderzoeksrechter - zelfstandig naamwoord uitspraak: on-der-zoeks-rech-ter 1. iemand die met het onderzoek in een strafzaak is belast ♢ de onderzoeksrechter zorgde ervoor dat er vingerafdrukken genomen werden Zelfstandig naamwoord: on-der-...

(de, -s) <bnl.> rechter belast met het vooronderzoek in een strafzaak, rechter van instructie <nl.> De autokraker, een 33-jarige Antwerpenaar, werd ter beschikking gesteld van de onderzoeksrechter. - LN, 13-08-2002.

Rechter belast met de leiding van het gerechtelijk vooronderzoek in strafzaken; in Nederl.: rechter van instructie. D. was daarvoor opgeleid geworden maar, na het krijgen van een bolwassing door de onderzoeksrechter, naar huis gezonden, Limburg 26/8/1976. Onderzoeksrechter in kassatie tegen beslissing van KIB, Gazet v. Antw. 11/4/1977...

m. onderzoeksrechters (België: rechter van instructie).

('ondər) m. (—s) in België, rechter met het vooronderzoek in een strafzaak belast: in Ned. heet de rechter van instruktie.