ondervinden - Werkwoord 1. (ov) door ervaring ergens achter komen ♢ Hij ondervond dat reizen in dat land een zeer gevaarlijke onderneming was. Woordherkomst samenstelling van onder(bijwoord) en vinden(werkwoord)

ondervinden - onregelmatig werkwoord uitspraak: on-der-vin-den 1. het op een bepaalde manier voelen ♢ je weet niet wat het is, tot je het hebt ondervonden Onregelmatig werkwoord: on-der-vin-den ik ondervind ...

(ondervond, heeft ondervonden), 1. (een gevoel) bij zichzelf gewaarworden: verdriet, smart, pijn –; in weerwil van alle ondervonden teleurstellingen; 2. door ervaring de overtuiging krijgen van iets: je zult – dat ik niet kwaad ben; 3. ondergaan: invloed van iets –; 4. beleven, ervaren: we hebben heel wat ondervonden op onze reis;...

v., ûnderfine, gewaerwurde, wyswurde.

(ondervond, heeft ondervonden), 1. (een gevoel) bij zichzelf gewaarworden: verdriet, smart, pijn ondervinden; in weerwil van alle ondervonden teleurstellingen ; 2. door ervaring de overtuiging krijgen van iets : je zult ondervinden, dat ik geen boos mens ben ; 3. ondergaan: de schok die het vaartuig ondervond; invloed van iets ondervinden; 4. be...

ondervond, h. ondervonden (leren kennen; [een gevoel bij zich zelf] gewaarworden; ervaren).

Ondervinden (ondervond, heeft ondervonden), een gevoel bij zichzelf gewaarworden : verdriet, smart, pijn ondervinden; door ervaring de overtuiging krijgen van iets : de waarheid dezer spreuken zult gij ondervinden; gij zult ondervinden, dat ik geen boos mensch ben; in weerwil van alle onder vonden\teleurstellingen; — ondergaan : de onderdrukk...